آبروی مومن...

در کتاب خصال روایت عجیبی آمده است که می‌فرماید:

مقدس‌ترین سرزمین کعبه مکرمه (قبله گاه مسلمانان و نمازگزاران ) است به گونه‌ای

که بدون توجه به آن نماز باطل است و حیوانی که به آن سو ذبح نشود حرام است.

تکریم و احترام کعبه بر همه واجب و اهانت به آن حرام و گناه بزرگی است،

بنابراین همان طور که تخریب و اهانت به کعبه حرام است تخریب مومن و

اهانت به او نیز حرام است. به راستی چه کسی به خود جرات می‌دهد کعبه را

خراب یا به آن اهانت کند؟ آیا جز ستمکارانی مانند یزید که حکم تخریب و

آتش زدن کعبه را صادر کرد؟ کسی چنین جسارتی را دارد؟

پس چگونه است که با وجود بالاتر بودن حرمت مومن از حرمت کعبه به آسانی مورد

تخریب و توهین و جسارت قرار می‌گیرد و آبروی مسلمان به سادگی ریخته می‌شود؟