این دسته از روایات؛ بیانگر مراتب عبادت[و اهمیّت و تشویق کسب روزی حلال نسبت به دیگر موارد است؛ زیرا آنچه در نظام اقتصادى اسلام، بیش از هر چیز اهمیت دارد حلال بودن کسب و کار است؛ یعنى به دست آوردن مال، از راهى که آزاد است و ممنوعیّت شرعى ندارد.
به علاوه؛ تأثیر تربیتی تغذیه حلال در توفیق انجام اعمال و عبادات، بسیار زیاد است؛
لذا بر شخص مسلمان واجب است که در حدّ ضرورت و به قدر توان، کار کند و
مخارج خود و خانوادهاش را تأمین سازد. اما شغل او باید مباح باشد و مالى را که
صرف هزینههاى زندگى خود میکند، حلال باشد. قرآن کریم از طرفى به کسب حلال
امر میکند و از طرفى از ضدّ آن؛ یعنى حرامخوارى و انجام کار نامشروع نهی میکند و
آنرا پیروی از شیطان میخواند و میفرماید: «اى مردم! از آنچه در این زمین است
(از انواع خوردنیها)
حلال و پاکیزه بخورید و برخوردار شوید، و پیروى از گامهاى شیطان نکنید،