کلامی زیبا و تلنگرآمیز...

مرحوم حاج اسماعیل دولابی:

 نه انتظار ما طوریست که آنها پهلوی ما بیایند،

نه حرکت ما طوریست که ما به آنطرف برویم و او را ببینیم.

اگر براستی منتظری، چرا لاغر نشده ای(از تلاش فراوان برای ظهور)؟

به محض اینکه حقیقتاً منتظر شوی، او میرسد. 

آیا خوبَست آدم اینقدر بی رگ (غیرت) باشد؟

دوستت ۱ ساعت دیر از سفر بیاید، اینهمه بی تابی میکنی.

اگر منتظری آثارش کو؟

ما سه دسته انتظار داریم:

1-کسیکه از دوری زیاد، یاد امام میکند و انتظار دیدارش را میکِشد تا آثاری ببیند.

2-کسیکه آثار و جلوه ای از امام دیده، که فرموده اند:

فرج امام زمان، فرجِ خود شماست.

یعنی انتظار و دعا، برای خود شما گُشایش(در کارهایتان) می آورد.

3-اگر انتظار و محبت به کمال برسد، دیدن یا ندیدنِ حضرت،

در یقینش اثر ندارد و در همه وقت با قلب خود مشاهده میکند.

مثل پیامبراکرم و اُویس قرنی که به ظاهر اصلا یکدیگر را ندیدند، اما هرگز از هم جدا نبودند.

امام سجاد نیز در اینباره فرموده اند:

منتظرین واقعی در زمان غیبت، برتر از مردم تمام زمان ها هستند؛

زیرا آنقدر از جانب خدا عقل و معرفت پیدا کرده اند

که غیبت و شُهود برای آنها فرق نمیکند.

مصباحُ الهُدی؛ ص ۳۱۹

دردیست

در

دلم 

که 

دوایش

نگاه توست...صلوات

اللهم عجل لولیک الفرج