منتظر

جدی جدی، مانع نماز شب، تهجد و شب زنده داری بچه ها می شد.تا جایی که می توانست، سعی می کرد نگذارد کسی نماز شب بخواند. گاهی آفتابه آب هایی که آن ها از سرشب پر می کردند و پشت سنگر مخفی می کردند، خالی می کرد.  اگر قبل از اذان صبح بیدار می شد، پتو را از روی سر بچه ها که در حال نماز بودند، می کشید.... خلاصه هر کاری از دستش می آمد کوتاهی نمی کرد. با این وصف، یک وقت بلند می شد، می دید ای دل غافل! حسینیه,نماز,نخوانید ...ادامه مطلب